توضيح: گفت
و گوي زير در آستانه انتخابات رياست جمهوري (در سال 1384) در نشريه حركت
دهندگان به چاپ رسيد و منجر به تعطيلي نشريه مذكور گرديد. در اين انتخابات
آقايان هاشمي رفسنجاني، رضايي، قاليباف، معين، لاريجاني، مهرعليزاده و
احمدي نژاد كانديداي رياست جمهوري بودند.
ازميان کانديدهاي رياست جمهوري به نظر شما کدام بهتر است؟
کسي
که رياست جمهوري به او نياز دارد و او بي نياز از رياست جمهوري است. او که
قبل از شدن، باشد. پيش از آنکه بخواهد بدست بياورد، در دست داشته باشد.
قبل از آنکه از بيرون برايش اتفاق افتاده باشد، از درون واقع شده باشد.
او
بايد از اينکه رئيس شود يا نشود تغييري در حال اش رخ ندهد؛ نه از اين
رياست خوشحال شود، نه از گذر سايه آن، غم زده. اگر رئيس جمهور شد، خود را
خادم مردم بداند و اگر نشد، خادم مردم بماند؛ پس اگر خدمتگزاري شايسته تر
از او به ميدان آمد، او ميدان را برايش خالي مي کند و خود، حامي شايسته
تر مي شود.
اما
اگر کسي تصميم بگيرد به ملت خود خدمت کند، به صرف چنين تصميمي خدمتگزاري
بعيد است. اگر محبت به مردم و بيش از آن به بشريت و انسانيت و خداي آن در
ميان نباشد، خدمت، تصنعي و غير واقعي است. با اين حال، خدمت خودساختگان به
ساختن منجر مي شود، اما نتيجه خدمت خودباختگان، سوختن است و ساختن نيست.
از
اين است که براي رؤسا بيش از سايرين ضروريست که خودساخته باشند و اما
خودساختگي نيازمند خودشناسي است. اگر او خود را نساخته باشد، چگونه مي
تواند ديگران را بسازد؟ اگر خود شناسي او کافي نباشد، چگونه در شناخت مردم و
اوضاع آنها توفيق خواهد داشت؟ بنابراين بايد ديد که آيا او موجودي خودآگاه
و خداشناس و خودساخته است يا خودباخته و خودبين؛ اگر طبيب خودش آلوده به
ميکروب باشد، وجودش بسيار خطرناک تر از ميکروب هاي بيماري زاست.
لطفاً
در مورد ديگر ويژگي هاي رئيس جمهور توضيح دهيد . اگر موضوعاتي مانند خود
ساختگي و محبت به مردم را طبق فرمايش شما، در درجه اول اهميت در نظر بگيريم
دربارۀ ساير ويژگي هاي رئيس جمهور بفرماييد .
او
بايد داراي توان تمام کردن و شروع کردن باشد. تمام کردن آنچه پيش از اين
آغاز شده يا حتي دانه هايي که هنوز جوانه هم نزده اند و قدرت شروع کردن
جهش را.
ايران
وقت زيادي براي پيشرفت ندارد. پيشرفت معمولي به عقب ماندگي آن منجر خواهد
شد. بنابراين رئيس جمهور بايد توان شروع جهش را داشته باشد …
اگر
شجاعت او مقدم بر هوشمندي اش باشد ممکن است آسيب هاي جدي بوجود آيد.
بنابراين لازم است هوشمندي و هوشياري او بر شجاعتش مقدم باشد.
نگاه
کردن به رياست جمهوري، به عنوان فرصتي براي پيشرفت شخصي مي تواند آثار
زيانبار بسياري را براي ملت داشته باشد؛ پس او بايد رياست جمهوري را به چشم
يک رسالت نگاه کند. رسالتي که فقط يک راه در پيش دارد و آن موفقيت است….
مسئول وام دار نميتواند مسئوليت خود را به انجام برساند. رئيس جمهور يا
بايد وام دار کسي جز خدا و ملت نباشد و يا اگر هست ابتدا وام خود را
بپردازد و آنگاه قدم جلو بگذارد.
يکي
از راه هاي اصلي مردم براي آشنايي با رئيس جمهور بعدي بررسي گذشته فرد
مورد نظر است. عوامل گوناگوني مي توانند مبناي اين تجزيه و تحليل قرار
گيرند. به نظر شما چه نکاتي در اين زمينه قابل توجه تر است؟
در
بازخواني گذشته او بايد عناصر مهمي چون عقلانيت و عدالت و شجاعت را جستجو
کرد و نيز آزادي دروني و استقلال رأي و عدم وابستگي، توانايي هماهنگ شدن با
تغييرات و شرايط، و ميزان نرمي و انعطاف پذيري او، تدبيرگري و تعامل پذيري
و تعادل خواهي او …بايد اين عناصر را در گذشته او شناسايي و اندازهگيري
کنيد.
هر
انساني ترسها و از خودباختگي هايي دارد اما ترسها و تمايلات يک مسئول
بسيار سرنوشت سازتر است. بايد ديد در گذشته، او از چه چيزهايي ترسيده و
فرار کرده و به چه چيزهايي روي آورده و مشتاق است؟ خطوط سبز و قرمز او کدام
است؟ خودباختگي ها و خودبيني هايش از چه سنخي است و ميزان خطرپذيري آن
تا چه حد است؟ آيا مديريت او در گذشته، خلاق و زاينده بوده يا خشک و مرده و
خُرد.
و البته اگر مسئوليت پذيري و مديريت را در سابقۀ او ببينيد دليل بر آن نمي شود که در رياست هاي بالاتر هم موفق عمل خواهد کرد.
و
آيا او پيش از اين به آنچه اکنون مي گويد، عمل کرده است يا نه؟ اگر عمل
نکرده پس بعيد است که بعد از اين هم به آنچه اينک مي گويد عمل کند، و
ببينيد که آيا او در گذشته واقعاً در خدمت مردم خود بوده، به فکر زندگي
آنان بوده و به آنها عشق ورزيده يا اينکه پيش از اين را او در خدمت خود يا
صاحباني ديگر بوده.
دربارۀ
اينکه اولويت برنامه هاي رئيس جمهور چه بايد باشد طي ماه هاي گذشته و
در اظهارنظر کارشناسان و صاحب نظران، عموماً با چند مطلب برخورد مي کنيم
که در برخي موارد تضادهايي هم به چشم مي خورد.
نظراتي
که دربارۀ اولويت هاي برنامه رئيس جمهور بعدي مطرح مي شود اغلب عبارت است
از اولويت داشتن برنامه هاي اقتصادي، بخصوص رسيدگي به وضع معيشتي مردم،
مسئله بيکاري جوانان و اشتغال به کار آنان. در مقابل، اين نظر وجود دارد که
اولويت برنامه هاي رئيس جمهور مي بايست ابتدا متمرکز بر مسائلي مانند
اصلاحات عملي، آزادي بيان، آزادي مطبوعات و ديگر تغييرات فرهنگي و شايد نرم
افزاري باشد. شما با کدام نظر موافق ايد؟
اگر
بگويم با هيچ کدام درست تر از آن است که بگويم با هردو؛ رئيس جمهور
نبايد و نمي تواند و درست نيست که خود را در دام شعارهاي تضمين نشده واقعي
بيندازد. اوضاع ايران و جهان هر روز در حال تغيير است و به تناسب اين
تغيير، اولويت ها هم جابجا مي شوند؛ ممکن است يک روز فرهنگ سازي مهم باشد
و يک روز اقتصاد، اما در روز سوم، شايد روابط مهم تر باشد. از خردمندي به
دور است که شما براي زمان دور، حتي در حد چهار سال يک برنامه و شعار مطلق و
قطعي را بر برنامههاي هم وزن خود ترجيح مطلق دهيد.
امروز
مسئله اين است اما معلوم نيست که فردا مسئله همين باشد و شايد نباشد.
امروز صلح است ولي اگر فردا صلح نباشد، اولويت ها هم زير و رو مي شوند.
امروز بادها از شرق و جنوب مي وزند ولي اگر از غرب و شمال وزيدند ديگر نمي
توانيد بادبانها را مثل ديروز برافراشته کنيد و کشتي را آنطور حرکت
دهيد. مي شود يک برنامه را بر اساس هوشمندي و هماهنگي در اولويت قرار داد
اما فقط براي امروز يا امسال. در پايان امروز و پيش از روز جديد، تجديد نظر
در اولويت ها و برنامه ها، جزئي از خردمندي است؛ براي آنکه ببينيد اين
واقعيت تا چه حد حساس و مکرر است به دوران رياست جمهوري رؤساي ملل مختلف
نگاه کنيد يا اگر توانستيد با آنها صحبت کنيد، آن وقت مي بينيد اين درددل و
پشيماني تعداد زيادي از آنهاست.
اگر
نياز حياتي يک جمعيت را آب فرض کنيم برنامۀ رئيس آنها بايد مانند آب باشد
چنان شکل پذير که هر بار در ظرف جديد قرار مي گيرد به همان شکل درآيد.
اگر
رئيس جمهور بگويد من مي خواهم نيازهاي مردم را تأمين کنم و مسائل شان را
حل نمايم اين عاقلانه تر است تا بگويد من مي خواهم طي سال هاي بعد، مسائل
اقتصادي يا سياسي يا چيز ديگر را حل کنم. اگر مردم فردا گفتند ما نياز
سياسي نداريم، يا داريم اما اولويتي برايمان ندارد، تکليف رئيس جمهور چيست؟
يا
بايد لجاجت کند و به حرف خود ادامه دهد که در اين صورت شکست او در برابر
ملت، حتمي است و يا از شعارها و فريادهاي خود بازگردد که آنوقت او متهم است
به عقب نشيني و زير پا گذاشتن شعارها و آرمانها. البته شعار رئيس جمهور
ميتواند مثلاًًً عدالت يا اصلاحات باشد اما اين عدالت و اصلاح را او هر
روز، هر هفته، هرفصل و هر سال بايد تبيين کند.
به
نظر شما، با توجه به شرايط خاص ايران، فردي که مي خواهد در پست رياست
جمهوري قرار گيرد بايد چه نکاتي را در اين ارتباط مورد نظر قرار دهد؟
اگر
او مورد قبول اکثريت قوي ملت و مخصوصاً جوانان نباشد يا نتواند در ماه
هاي اوليه رياست خود، اين مقبوليت را به دست آورد، ملت ايران، چيز بزرگي را
از دست خواهد داد.
در
اينصورت زلزله هاي چند ريشتري تصور پذيرند. اگر او بدون رأي قوي بيايد
بايد بتواند با اقشار مختلف مردم ارتباط برقرار کند؛ حتي اگر پيش از اين
نکرده باشد. شرط اين ارتباط، شناخت است و براي شناخت آنان، کوتاه ترين راه،
همذات پنداري است.
همذات پنداري با همه اقشار و حتي با منتقدان و دشمنان، زيرا اگر همذات پنداري نباشد، خود بيني و نگاه متعصبانه جاي آن را مي گيرد.
در
شرايط کنوني ايران، رئيس جمهور بايد بتواند تعريفي عاقلانه و مقبول را از
ايران و ايراني در جهان ارائه دهد؛ اين فعلاً، از مهمترين شعارهاست. تثبيت
جايگاه بين المللي ايران، تأثيرات قدرتمند خود را بر اوضاع اجتماعي و
اقتصادي و سياسي ايران به سرعت نشان مي دهد.
تدبير
و اتخاذ روابط متعادل و راهبردي با اروپا، کشورهاي اسلامي و ديگر شبه قطب
هاي متمرکز يا غيرمتمرکز و نيز چگونگي برخورد با مسئله آمريکا و تمدن غرب،
در مقايسه با هرگونه تلاش داخلي (در حال حاضر) تأثيرات تعيين کننده اي را
بر اوضاع دروني و بيروني ايران خواهد داشت. اين بر اساس اوضاع اين زماني
ايران است اما فردا را خدا مي داند و آنکه، امروز را درک کرده و ديروز را
فهميده.
بنابراين
در حال حاضر دگرگون سازي سياست خارجي و روابط بين المللي ايران از
مهمترين مسائلي است که رئيس جمهور جديد با آن مواجه است. تو نمي تواني به
نظر ديگران هيچ احترامي نگذاري و از آنها انتظار داشته باشي تا به نظر تو
احترام بگذارند. تعامل، احترام متقابل و اقدام به تغييرات توافقي، حتي اگر
غير مطلوب باشند، به معناي وابستگي يا ترس نيست.
پس
بهتراست که رئيس جمهور جديد، با يک ايدۀ جهاني و يک انعکاس درخشندۀ بين
المللي قدم به ميدان بگذارد. او بايد چهرۀ جهاني ايران را تعيين کننده و
داناتر و زيباتر نمايد. اکنون ايران در معرض تهديدات کوبنده و موذيانه است.
عبور از اين خطر برنامه ريزي شده، با اتحادي داخلي و خارجي امکان پذير
است.
اين يکي از مسائل حساس فعلي ايران بود چون فرصت آن درحال اتمام است، آنرا گفتم؛ حساسيت هاي موجود به اين ختم نميشود.
پس لطفاً از حساسيت هاي ديگر ايران هم بگوييد.
رئيس
جمهور نه فقط بايد چپ و راست را ببيند بلکه بايد از شمال و جنوب و مرکز و
حاشيه ها هم غافل نشود. خوب است اما بعيد است که فراجناحي و ملي باشد ولي
چه خوبتر اگر فرا ملي بوده و شخصيتي جهاني و جهان پذير باشد…
داناي
حکيم بدون آنکه بجنگد پيروز مي شود. حملهاش از جنس راهبرد و مهار دشمن
اعمال مي شود و در دفاع، به جاي مقاومت کردن، نيروي مهاجم را بر عليه
مهاجم بکار مي برد؛ او در توافق غلبه مي يابد.
شر
و قدرت شرارت را انکار نمي کند بلکه آن را مي شناسد و به کنترل در
ميآورد. او به جاي ضربه زدن، لمس مي کند و به جاي نه گفتن مطلق، مي گويد
بر فرض بله، و آنگاه واقعيت نه را از اين طريق آشکار مي سازد. او راه را
نه با پاهايش بلکه با چشم هايش مي پيمايد. با دوربيني و دورانديشي اش طي
مي کند. نمي آزمايد لکن از آزمون ديگران مي آموزد. تمرين نمي کند بلکه
هر بار آخرين تجربه اش را مي کند….
به نظر شما بهتر است رئيس جمهور، روحاني باشد يا غير روحاني؟
اگر مسئول، برآيندي از اقشار مختلف مردم باشد و حتي اگر در قشر خاصي قرار دارد، صرفاً متعلق به آن قشر نباشد و قشري نباشد، بهتر است.
بهترين رئيس جمهور کيست؟
مسئولي
که با ملت خود و شرايط ملت خود و زمان خود هماهنگي بيشتري دارد، بهترين
است. اصل هماهنگي براي هر نوع ملتي و با هر هدفي تعيين کننده است. به واقع،
اندازه موفقيت در هر کاري متناسب با اندازه هماهنگي است و توفيق روش ها و
افراد را ميزان هماهنگي آنها تعيين مي کند.
چرا خود شما در انتخابات رياست جمهوري شرکت نکرديد؟
خطرناک
ترين کارها، پذيرش مسئوليت هاست و خطرناک ترين مسئوليت ها وقتي است که
تو در تعيين سرنوشت و زندگي ديگران حضوري تعيين کننده داري. کمترين حرکت
تو داراي هزاران دنباله است و يک فکر تو ميتواند به اندازه يک دريا آتش يا
يک دريا برکت حاصل کند.
رياست
جمهوري واقعي، يکي از سخت ترين و پيچيده ترين و غم انگيزترين کارهاي اين
عالم است. کدام انسان عاقل و دانا سخت ترين را برمي گيرد؟ مگر اينکه
مجبور باشد و آن را ضروري بداند.
اين
موضوع صحت دارد که شما از طريق واسطه هاي مختلف و طرق مختلف با بسياري از
رهبران بين المللي روابط محرمانه اي داريد و به بعضي از آنها مشورت مي
دهيد؟
اين
مهم نيست. اگر هم درست باشد يا نباشد تغييري در درستي و اعتبار چيزهايي که
گفتم بوجود نمي آورد. از آن طرف هم ارتباطي با موضوع گفتگوي ما که از قبل
با آن توافق کردم، ندارد. يک سئوال ديگر مي تواني بپرسي.
دوباره
به اولين سؤالم بر مي گردم. من شنيده ام که شما در ايران و خارج از
ايران دهها هزار شاگرد داريد. به آنها توصيه کرده ايد به چه کسي رأي
بدهند. به عبارتي به نظر شما بهترين نامزد رياست جمهوري از بين نامزدهاي
فعلي کيست؟ لطفاً اسم او را بگوييد يا حداقل به مشخصاتش اشاره کنيد.
او
که فرمانرواي خودش است و بر خود فرمانروايي مي کند؛ چون اگر کسي نتواند
بر خود رياست کند چطور مي تواند بر يک ملت رياست کند؟ اما اگر کسي بتواند
خود را کنترل کند و نفس خود را مهار نمايد قادر است همه مردم جهان را
راهبري کند.
چنين فردي، خودش از حرفهايش بزرگتر است، دهان اش از چشمانش کوچکتر است و گوش هايش مانند چشمانش است.
ميبيند چيزي را که ميشنود… و همه وجودش مانند يک دست است.
و شما ؟ [خطاب به يكي از همراهان ديگر]
آقاي
رئيس دولت ، اول به فكر ايران اسلامي باش نه اسلام ايراني . چون اگر
ايراني اسلامي نباشد ، به وقوع پيوستن اسلام ايراني غير ممكن است. آقاي
رئيس دولت ، اگر عمل تو شعار توست پس هر چه بيشتر شعار بدهي به نفع اين ملت
است . ولي اگر فاصله بين شعار و عمل شما زياد است ممكن است اين شكاف هيچ
وقت پر نشود و اين دو تا هيچ وقت همديگر را پيدا نكنند . كاري كن كه زندگي
ات پيام ات باشد در غير اينصورت زندگي ات به يك سنگر متحرك تبديل مي شود و
سنگر بالاخره توسط دشمن فتح مي شود.
آقاي
مسئول فراموش نكن كه نگاه ولي عصر(س) و بسياري از ارواح مقدس روي اين ملت و
كشور است و تو با قبول كردن مسئوليت ، خودت را در معرض مستقيم نگاه و
قضاوت ايشان قرار داده اي. اگر مطمئني كه به مسئوليت و تعهدات عمل مي كني
بمان و اگر احتمالش را مي دهي فرد ديگر، موثرتر و كارامدتر از تو باشد ،
قبل از آمدن كنار بكش و خود را در نزد ولي عصر و خداي وليعصر و ارواح مقدس
ضايع و خطاكار نساز.
[1]
بعد از پايان گفت و گو، كل مطالب جهت ويرايش و احياناً بازنويسى به يكى از
شاگردان استاد ايليا «ميم» تحويل شد. در جريان ويراستارى علاوه بر
بازنويسى بعضى از قسمتها، مطالبى نيز حذف شد. (مصاحبهكننده)
کلیدواژه
ها: ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله,
ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ضد فرقه
رام الله, ضد فرقه رام الله, ضد فرقه رام الله, ضد فرقه رام الله, ضد فرقه
رام الله, ضد فرقه رام الله, ضد فرقه رام الله, ضد فرقه رام الله, ضد فرقه
رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله ,ایلیا رام الله, ایلیا رام الله
,ایلیا رام الله ,ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا
رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام
الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله, ایلیا رام الله,
ایلیا رام الله ایلیارامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله ایلیا رامالله,
ایلیا رامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله, ایلیا
رامالله, ایلیارامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله ایلیا رامالله, ایلیا
رامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله, ایلیا رامالله
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر